Dzieciństwo i młodość
Adam Chmielowski urodzony w Igołomi, (wówczas pow. Miechów), jako dziecko Józefy Borzysławskiej i Wojciecha Chmielowskiego, później naczelnika carskiej komory celnej w Szczypiornie pod Kaliszem. Był pierwszym dzieckiem w rodzinie, miał troje młodszego rodzeństwa (Stanisława, Mariana i Jadwigę). Ze względu na specyfikę tamtego okresu, ochrzczono go 28 sierpnia 1845 bez udziału księdza (tzw. chrzest z wody). Dopiero 17 czerwca 1847 roku, w kościele Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Warszawie, dopełniono ceremonii chrztu.
W sierpniu 1853 roku rodzina utraciła ojca. Po jego śmierci Adam otrzymał stypendium rządowe i wyjechał do szkoły w Sankt Petersburgu. Po roku matka przeniosła go do Gimnazjum Realnego w Warszawie. Następnie wstąpił do Instytutu Politechnicznego Rolnictwa i Leśnictwa w Nowej Aleksandrii (Puławy), gdzie poznał i zaprzyjaźnił się z wybitnym malarzem Maksymilianem Gierymskim.
Po śmierci matki (28 sierpnia 1859 roku) dzieci zostały przekazane pod opiekę siostry męża – Petroneli Chmielowskiej. Adam kontynuował naukę w Instytucie Politechnicznym w Puławach.
W tym okresie włączył się w działalność konspiracyjną i został powstańcem. Walczył pod Kurowem; został ciężko ranny pod Mełchowem (powiat częstochowski), stracił nogę i dostał się do niewoli. W maju 1864 roku przedostał się do Paryża, skąd po ogłoszeniu amnestii w 1865 roku powrócił do Warszawy.
Działalność malarska
W Warszawie Adam rozpoczyna studia malarskie, które musi przerwać z powodu sprzeciwu rady opiekuńczej, od której jest uzależniony (powołano ten organ po śmierci obojga rodziców). Wyjechał na studia politechniczne do Gandawy. Po roku rozpoczął naukę na akademii sztuk pięknych w Monachium. Tam zaprzyjaźnił się z wieloma sławnymi artystami (Stanisławem Witkiewiczem, Józefem Chełmońskim, Aleksandrem Gierymskim, Leonem Wyczółkowskim i innymi). Wiele malował i wysyłał swoje obrazy na wystawy do Polski. Z tego okresu życia pochodzą pierwsze obrazy o tematyce religijnej, na przykład Wizja św. Małgorzaty, oraz najsłynniejszy religijny obraz Chmielowskiego Ecce Homo, który obecnie znajduje się w Krakowie w prezbiterium kaplicy sióstr Albertynek pw. Ecce Homo. Dorobek Adama Chmielowskiego to 61 obrazów olejnych, 22 akwarele i 15 rysunków. Do najbardziej znanych prac należą m.in. Po pojedynku, Cmentarz, Dama z listem, Zachód słońca.
Działalność zakonna
Wraz z namalowaniem obrazu Ecce Homo we wnętrzu Adama Chmielowskiego nastąpił przełom. 24 września 1880 roku wstąpił do Zakonu Ojców Jezuitów w Starej Wsi. Po roku zrezygnował z powodu depresji i silnego załamania nerwowego. Spokój odnalazł dopiero w regule Zakonu św. Franciszka z Asyżu. W roku 1884 osiadł w Krakowie, przy ulicy Basztowej 4, gdzie dalej malował, ale zaangażował się coraz bardziej w opiekę nad nędzarzami i bezdomnymi. Po pewnym czasie porzucił całkowicie malarstwo, poświęcając się pomocy ubogim. Mieszkał w ogrzewalni miejskiej przy ul. Skawińskiej na Kazimierzu razem z bezdomnymi, alkoholikami i nędzarzami. 25 sierpnia 1887 roku w Kaplicy Loretańskiej kościoła Ojców Kapucynów w Krakowie Adam Chmielowski przywdział szary habit III Zakonu św. Franciszka i od tej pory znany jest jako brat Albert. Śluby zakonne złożył rok później, 25 sierpnia 1888 dał początek założonemu przez siebie Zgromadzeniu Braci Albertynów. W 1891 roku założył Zgromadzenie Sióstr Albertynek. W Krakowie prowadził przytułek, w którym mieszkał razem z ubogimi. Z czasem powstawały nowe ośrodki m.in. we Lwowie, Tarnowie, Zakopanem.
Ostatnie chwile
Po zachorowaniu na raka żołądka, 23 grudnia 1916 roku przyjął sakrament chorych, a 25 grudnia 1916 roku zmarł w opinii świętości. Pochowany został na Cmentarzu Rakowickim. W 1938 roku otrzymał (pośmiertnie) Wielką Wstęgę Orderu Odrodzenia Polski. Bezpośrednią przyczyną jego śmierci było zamiłowanie do palenia. Będąc jeszcze w wieku młodzieńczym, przypadkowo połknął cygaro, co wywołało efekty uboczne w jego organizmie. Do końca życia nie rozstawał się z papierosem. Do dziś siostry zakonne, które posługują w założonym przez niego klasztorze, opowiadają pół-żartem pół-serio, że na łożu śmierci zwijały Adamowi Chmielowskiemu tytoń w bibułkę.
Beatyfikacja i kanonizacja
W dniu 15 września 1932 przeprowadzona została ekshumacja szczątków i ponowne złożenie ich w metalowej trumnie. Po zakończeniu wojny, w 1946 roku kardynał Adam Sapieha rozpoczął proces informacyjny trwający do 1950 roku. W trakcie procesu 31 maja 1949 ponownie ekshumowano szczątki Brata Alberta i złożono je w kościele Ojców Karmelitów Bosych. Dnia 15 września 1967 kardynał Karol Wojtyła rozpoczął proces apostolski, a w styczniu 1977 papież Paweł VI wydał dekret o heroiczności cnót przyszłego świętego. W dniu 22 czerwca 1983 roku, podczas mszy św. na krakowskich Błoniach papież Jan Paweł II ogłosił Brata Alberta błogosławionym, a następnie 12 listopada 1989 roku, podczas kanonizacji w Rzymie – świętym. Jego doczesne szczątki znajduje się obecnie pod ołtarzem w Kościele Ecce Homo na Prądniku Czerwonym w Krakowie. W Polsce wspomnienie przypada na 17 czerwca.
Saint Brother Albert
Childhood and youth
Albert Chmielowski was born in Igołomia, (then county Miechów), as a child of Jozefa Borzysławska and Wojciech Chmielowski, later head of the tsarist customs chamber in Szczypiorno near Kalisz. He was the first child in the family, had three younger siblings (Stanislaus, Marian and Jadwiga). Due to the nature of that period, he was christened on 28th August 1845 without the participation of a priest (i.e. baptism of water). It was not until 17th June 1847 that the baptism ceremony was completed in the Church of the Visitation of the Blessed Virgin Mary in Warsaw.
In August 1853, the family lost its father. After his death, Adam received a government scholarship and went to school in St. Petersburg. After a year, his mother moved him to the Warsaw Realschule. He then entered the Polytechnic Institute of Agriculture and Forestry in New Alexandria (Pulawy), where he met and became friends with the outstanding painter Maximilian Gierymski.
After their mother's death (28th August 1859) the children were transferred to the care of her husband's sister - Petronela Chmielowska. Adam continued his studies at the Polytechnic Institute in Pulawy.
During this period, he became involved in underground activities and joined the insurgency. He fought in Kurow; was severely wounded at Melchow (district Częstochowa), he lost a leg and was taken prisoner. In May 1864 he escaped to Paris, from where he returned to Warsaw after an amnesty was declared in 1865.
Painting activity
In Warsaw, Adam starts to study painting, which he must then stop because of the council care opposition. He was dependent of this body which was set up after the death of both of his parents. He left to Ghent to attend college and a polytechnic school. After a year, he enrolled at the Academy of Fine Arts in Munich. There he made friends with many famous artists (Stanislaw Witkiewicz, Joseph Chełmoński, Alexander Gierymski, Leon Wyczolkowski and others). He painted a lot and sent his paintings to exhibitions in Poland. It is from this period of his life that first paintings on religious themes originate, such as Vision of St. Margaret, and the most famous religious painting of Chmielowski, Ecce Homo, which is currently in Krakow in the chancel of the Albertine Sisters. Adam Chmielowski's achievements are 61 oil paintings, 22 watercolors and 15 drawings. The most famous works include, among others, After the duel, Cemetery, Lady with a letter, or Sunset.
Religious activity
Along with the painting of the Ecce Homo, Adam Chmielowski felt a breakthrough. On the 24th September 1880, he entered the Jesuit Order in Stara Wies. After a year he left due to depression and severe nervous breakdown. He found serenity found in the rule of the Order of St. Francis of Assisi. In 1884 he settled in Krakow, Basztowa Street 4, where he continued to paint, but became more and more involved in the care of paupers and homeless. After some time, he completely abandoned painting, devoting himself to helping the poor. He lived in a shelter on Skawinska Street in Kazimierz together with the homeless, alcoholics and beggars. On the 25th August 1887 in the Chapel of Our Lady of Loretto of the Capuchin Fathers church in Krakow, Adam Chmielowski donned the grey habit of the Third Order of St. Francis and became henceforth known as Brother Albert. He professed his vows a year later, on the 25th August 1888 and founded the Assembly of Albertine Brothers. In 1891, he founded the Congregation of the Albertine Sisters. In Krakow, he ran a shelter, where he lived together with the poor. With time, new centres were created, among others in Lviv, Tarnow and Zakopane.
Last moments
After being diagnosed with stomach cancer, he accepted the sacrament of the sick on the 23rd December 1916, and died on the 25th December 1916 already being considered a saint. He was buried at the Rakowicki Cemetery. In 1938 he was awarded (posthumously) the Grand Ribbon of the Order of Polonia Restituta. The direct cause of his death was a passion for smoking. While still an adolescent, he accidentally swallowed the cigar, which then caused side effects in the body. Till the end of his life, he never parted with a cigarette. To this day, nuns who serve in the convent he established, tell half-jokingly half-seriously, that on his deathbed they rolled cigarettes for Adam Chmielowski.
Beatification and canonization
On September 15, 1932 the exhumation of remains was carried out. They were then reassembled them in a metal coffin. After the war, in 1946, Cardinal Adam Sapieha started the process of information that lasted until 1950. During the process, on the 31st May 1949, Albert's remains were re-exhumed and buried in the church of the Discalced Carmelite Fathers. On the 15th September 1967, Cardinal Karol Wojtyla began the apostolic process, and in January 1977, Pope Paul VI issued a decree on the heroic virtues of the future saint. On 22 June 1983, during the St. Mass at Blonie Park, Pope John Paul II declared Brother Albert blessed, and on the 12th November 1989, during the canonization in Rome - a saint. His mortal remains are now under the altar in the Church of Ecce Homo at Prądnik Czerwony in Krakow. In Poland, his memory falls on June 17.
