Dom Stałego Pobytu w Chorzeszowie powstał 1 Lipca 2001 roku. Dom położony jest 13 km od Łasku, a 30 km od Łodzi, z daleka od zgiełku i ruchu ulicznego. Otoczony przez lasy, pola. Przepiękny teren z dużym ogrodem i boiskiem do gry w piłkę. Na początku budynek zupełnie nie był dostosowany do potrzeb ośrodka i przyszłych mieszkańców, wcześniej mieściła się tam szkoła podstawowa. Po pobieżnym remoncie pierwsi chłopcy wprowadzili się do niego w Lipcu 2001 roku, aż do dnia dzisiejszego gdzie zostały zapełnione wszystkie miejsca. W Chorzeszowie swój dom znalazło 12 chłopców - sierot naturalnych lub społecznych, których łączy wspólne marzenie - mieć swój dom.Taki dom, w którym znajdą poczucie bezpieczeństwa,pewność jutra,ciepło,poczucie więzi, wspólnoty,oparcie w drugim człowieku. I spełniło się ich marzenie. Od 2003 roku w domu w Chorzeszowie mieszka 14 chłopców niepełnosprawnych intelektualnie. Celem pracy ośrodka poza niesieniem pomocy i opieki jest zwiększenie możliwości rozwoju emocjonalnego, psychicznego i społecznego,oraz włączenie mieszkańców w społeczeństwo. Zapewnienie godnego życia, samorealizację i w miarę możliwości samodzielność. Obecnie dyrektorem jest mgr. Jan Bujnowicz.W ośrodku pracuje nadto czworo opiekunów pełniących następujące funkcje: Kierownik Lucyna Ostróżko, pielęgniarka - Barbarz Szymczak i dwie terapeutki - Magdalena Adamus, Małgorzata Kozak, Piort Adamus, Anna Krawcewicz, intendentka - Jadwiga Tomasiewicz, Kucharka-Mirosława Lisowska, palacz-Stanisław Piechulski. Chłopcy z domu są dumni, bardzo się ze sobą zżyli, tworzą jedną wielką rodzinę, pomagają sobie wzajemnie w codziennych obowiązkach. Nasz dom ma charakter Domu Rodzinnego, mieszkańcy sami dbają o jego czystość, w ramach terapii uczestniczą w przygotowaniu posiłków szczególnie śniadań czy kolacji. W naszym domu organizowane są zajęcia w sposób szczególny, zajęcia dydaktyczno-terapeutyczne w miarę możliwości i zainteresowań. Mieszkańcy rysują, czytają , wylepiają, słuchają muzyki, latem wiele czasu spędzają w ogrodzie i na boisku, uczestniczą w seansach filmowych. Jednym słowem mają swobodę co do wyboru zajęć. Nasz dom jest szczególny, ze względu na mała liczbę mieszkańców. Tutaj bliski kontakt z chłopcami mają wszyscy pracownicy, a w szczególności opiekunowie którzy bardzo dużo czasu poświęcają każdemu z osobna. Poza tym działania opiekuńczo-terapeutycznych wspierają pracowników ludzie dobrej woli-wolontariusze. Taka indywidualna praca w miłej i ciepłej atmosferze sprawia, że mieszkańcy tego domu czują się bezpiecznie i dowartościowani. Wiedzą, że zawsze jest ktoś kto poda im pomocną dłoń i obdarzy ich uśmiechem.
Więcej na stronie:
